Akciğer embolisi, akciğerlerdeki atardamarların veya dallarının bir veya birkaçının kan pıhtısı nedeniyle tıkanması sonucunda ortaya çıkan ciddi bir sağlık sorunudur. Bu durum genellikle bacak veya baldır toplardamarlarında oluşmuş bir pıhtının (derin ven trombozu) koparak dolaşıma katılması ve akciğer atardamarına ulaşarak tıkanmaya sebep olması sonucunda meydana gelir. Bu nedenle akciğer embolisi, derin ven trombozunun bir komplikasyonu olarak değerlendirilebilir.

Atardamarın uç kısımlarında oluşan emboli olguları genellikle klinik bulgu vermez. Bazı hallerde hafif bir göğüs ağrısı, yan ağrısı veya nefes darlığı gibi belirtiler görülebilir. Ancak bu belirtiler hastaları doktora başvuracak kadar rahatsız etmez. Büyük damarlarda oluşan embolilerde veya çok sayıda damarın tıkanmasında ani başlayan nefes darlığı, göğüs ağrısı, sırt ve yan ağrısı, öksürük ve kan tükürme belirtileri görülebilir. Fiziki muayenelerde genellikle bulgular normal çıkmaktadır.

Bu rahatsızlıkta erken tanı hayat kurtarıcıdır. Emboli nedeniyle hayatını kaybeden hastalar genellikle tanı konmamış ve tedavi edilmemiş olanlardır. Akciğer embolisi teşhisi koymak için deneyim gereklidir çünkü hastalığın belirtileri diğer hastalıkların belirtileri ile karışabilir. İlk olarak fiziki muayene, EKG, akciğer grafisi ve hemogram gibi tetkikler yapılmalıdır. Hastadan ayrıntılı anamnez alınmalı ve doktorun bu aşamada hastadaki risk faktörlerini de değerlendirmesi gerekir. Birkaç risk faktörünün varlığı ve nedeni saptanamayan ani nefes darlığı durumunda emboli teşhisi açısından değerlendirme yapılmalıdır.

Teşhisin ardından vakit kaybetmeden pıhtılaşmayı önleyen ilaçlara başlanmalıdır. Risklerin olması durumunda, kesin tanı olmasa bile bu tedaviye başlanabilir. Tedavinin süresi 3-6 ay arasında değişebilir ve gerekirse daha uzun tutulabilir. Bazı hastalarda ömür boyu sürecek bir tedavi uygulanabilir.

Akciğer embolisi ciddi ve potansiyel olarak hayatı tehdit eden bir durumdur. Erken tanı ve tedavi, hastaların yaşam kalitesini artırabilir ve ölüm riskini azaltabilir. Bu nedenle belirtiler dikkate alınmalı, risk faktörleri olan kişiler düzenli olarak kontrol edilmelidir.